Apiterapia, pasieka Rostkowski, Wrociszów Dolny. Apiterapia, pasieka Rostkowski.


Miód a zdrowie

Przepisy z miodem

Miód w kuchni

Miód w kosmetyce

Propolis pszczeli

Pyłek pszczeli

Oferta

Kontakt

Pytania i odpowiedzi



Różne

Strona
główna
Miód
a zdrowie
Przepisy
z miodem
Propolis Pyłek
pszczeli
Pytania
i odpowiedzi
Oferta Kontakt O pasiece Pliki
Download
Łącza
Linki

Pasieka Rostkowski, Wrociszów Dolny, gmina Sulików, poczta Zawidów, powiat Zgorzelec.

Informacje kontaktowe

Adres pasieki:

      Pasieka
Edmund Rostkowski
Wrociszów Dolny 4
59-970 Zawidów
gmina: Sulików
powiat: Zgorzelec

Telefon:

dom. (075) 77 88 044

Poczta elektroniczna

Wrociszów Dolny, Zawidów, Sulików, Zgorzelec, Górne Łyżyce.

Jak dojechać?

Dojazd od strony Zgorzelca, Zawidowa

Jadąc drogą główną Zgorzelec - Zawidów skręcamy do Wrociszowa Dolnego zgodnie z drogowskazem. Jadąc prosto mijamy po prawej stronie kolonię Wrociszowa Dolnego, wjeżdżamy do wsi i nadal jadąc prosto obok kapliczki skręcamy w prawo. Dalej droga główna skręca w lewo do Wilki, my jedziemy prosto. Omijamy po prawej dom Nr.7, następnie dom Nr.6 i 5 wybierając na rozwidleniu dróg drogę w prawo i dojeżdżamy do budynku Nr.4.

Dojazd od strony Wilki

Jadąc drogą od strony Wilki wjeżdżamy do wsi. Droga główna skręca w prawo, my skręcamy w lewo. Omijamy po prawej dom Nr.7, następnie dom Nr.6 i 5 wybierając na rozwidleniu dróg drogę w prawo i dojeżdżamy do budynku Nr.4.

Mapa okolic pasieki


Mapa okolic: Wrociszów Dolny, gmina Sulików, poczta Zawidów, powiat Zgorzelec.
Tak, tu jest pasieka! Droga dojazdowa od strony Zgorzelca, Zawidowa Droga dojazdowa od strony Wilki


Minimum informacji o okolicy pasieki.

Wrociszów Dolny

Wrociszów Dolny, piękne krajobrazy.
Wrociszów Dolny Wrociszów Dolny, wieś położona na wysokości 230 metrów nad poziomem morza na Przedgórzu Izerskim. Stara wieś o układzie okolnicy. To typowo słowiańska zabudowa o charakterze obronnym. Wieś istniała już w XIV wieku, wielokrotnie zmieniały się rody właścicieli. Warto odnotować kilku. W 1766 roku właścicielem jest Karol Fryderyk von Ziegler, major króla polskiego i księcia saskiego Augusta III Sasa. Następnym właścicielem był ambasador Jan August von Greiffenheim, poseł szwedzki. W 1787 roku właścicielem jest Otto Ferdynand von Loeben, książę i minister saksoński. W 1825 roku właścicielem jest Albrecht Edward graf von Loeben, starosta w Królestwie Prus na teren Górnych Łużyc, prezydent Górno-Łużyckiego Zrzeszenia Gospodarczego. Nazwa wsi wielokrotnie zmieniała się: Rusdurf, Rudilsdorff, Rudelsdorf, Piastów, Wrociszów. Największa liczba mieszkańców 300 osób, obecnie około 200 osób.



Sulików

Sulików
Sulików Na terenie Sulikowa już w IX-XI wieku znajdował się słowiański gród obronny. Ok. 1230 roku Sulików otrzymuje prawa miejsce od króla czeskiego Wacława I. Sulików był czeskim królewskim miastem. Na przestrzeni wieków mieszkańcy miasta Sulików byli aktywni w wielu zawodach. Warto wymienić specjalizację Sulikowa w produkcji "missolanu", tkaniny z wełny i lnu eksportowanej poza granice kraju. Słynne były również Sulikowskie dywany produkowane w dużych ilościach. Działała również fabryka cygar. W XVIII wieku Sulików słynął z posiadania leczniczych źródeł wody, cennych w leczeniu chorób skórnych i reumatycznych. Dziennie odwiedzało źródła około 1000 osób. Obecna nazwa Sulików wywodzi się od starosłowiańskiego imienia Sulik. Wcześniej Sulików nosił nazwy: Schoninberch, Shonenberg, Shonberg, Shönberg, Szymbark. Sulików zamieszkuje około 2000 osób. Warto zobaczyć w Sulikowie barokowy kościół, którego obecny wygląd uzyskano po przebudowie w 1688 roku. Przy rynku znajdują się dwa drewniane domy o konstrukcji szachulcowej z podcieniami z początku XVII wieku, typowe ludowe budownictwo małomiasteczkowe.



Zawidów

Zawidów, dworzec PKP
Zawidów Zawidów jest starym miastem. Pierwszy gród został założony przez plemię słowiańskie Zagozd. Odnotowany po raz pierwszy w 1189 roku. Prawa miejskie zostały nadane przez króla Czech Przemysława Ottokara II ok. 1255 roku. Zawidów przez wieki znany był z produkcji płótna lnianego, sukna. XIX wiek to rozwój przemysłu. Przemysł włókienniczy miasta Zawidów zatrudniał ponad 1000 osób. Działała cegielnia produkująca cegły, dachówki. W roku 1875 Zawidów uzyskuje połączenie kolejowe z Zgorzelcem. Nazwa miasta zmieniała się wielokrotnie: Syden, Sydenberg, Sidinberg, Zeidenberg, Żydzin. Obecnie Zawidów zamieszkuje około 5000 osób. W Zawidowie warto zobaczyć wieżę dawnego kościoła ewangelickiego, wcześniej katolickiego z 1590 roku, neogotycki kościół katolicki z 1897 roku, dworzec kolejowy Zawidów z 1875 roku.



Górne Łużyce

Górne Łyżyce.
Górne Łużyce, Zgorzelec Górne Łużyce, kraina między Kwisą a Połcznicą zamieszkana od VI-VII wieku przez plemiona serbołużyckie Milczan, Bieżuńczan, Zagozd. Tereny te zajął 1002 roku Bolesław Chrobry, następnie panowała tu Marchia Miśnieńska, Czechy (Askańczycy, Luksemburgowie, Habsburgowie, Jagiellonowie), Wetynowie, Saksonia. Główne miasta to: Budziszyn, Zgorzelec, Lubań, , Kamieniec, Lubij, Żytawa. Rodowici Serbołużyczanie przez cały okres zachowywali odrębność narodową, kulturalną. Obecnie wschodnia część Górnych Łużyc z Lubaniem i wschodnim Zgorzelcem należy do Polski. Zachodnia część Zgorzelca (Görlitz), Budziszyn (Bautzen), Żytawa (Zittau), Kamieniec (Kamenz), Lubij (Löbau) należą do Niemiec.


Wrociszów Dolny, Zawidów, Sulików, Zgorzelec, Górne Łużyce.


Wrociszów Dolny, poczta Zawidów, gmina Sulików, powiat Zgorzelec, Górne Łużyce.

Pasieka Rostkowski, wieś Wrociszów Dolny, gmina Sulików. Bartnictwo
W dawnych wiekach jedynymi osobami hodującymi pszczoły byli bartnicy. Gospodarstwo bartnika to bór bartny liczący najczęściej 60 barci. Barcie, pomieszczenia dla pszczół były dziane (wycinane) przez bartników w starych ponad 120 letnich drzewach odpowiednio grubych na wysokości 5-15 m nad ziemią. Bartnikiem bywał chłop, mieszczanin, szlachcic. Wszyscy bartnicy pracujący w określonej dużej puszczy tworzyli samorządne bractwo bartne z starostą na czele. Bractwo posiadało własne surowe prawo bartne, oddzielne sądy. Prawo bartne przewidywało surowe kary za zniszczenie cudzej barci, kradzież miodu lub pszczół do kary śmierci włącznie. Bartnicy każdego roku składali przysięgę bartną na rokach (zebraniach ogólnych).
Pasieka Rostkowski, Wrociszów Dolny, Sulików, Zgorzelec. Do obowiązków bartnika należało składanie daniny miodowej w wysokości jednej rączki (ok. 40 kg), opłata kunowego w wysokości 15 gr. za przywilej polowania na drobne zwierzęta, głównie kuny, szkodniki pasiek. W połowie XIX wieku na skutek zakazów krajów zaborczych następuje likwidacja bartnictwa w borach. W wyniku przenoszenia kłód z barciami z wycinanych drzew w lesie i przenoszenia ich w pobliże wsi powstają kłodowe pasieki przydomowe. Ale to już inna historia.


-
-

Celem tej strony jest dostarczanie informacji na temat produktów pszczelich, lecz treść jej nie ma na celu udzielania medycznych porad. Czytelnicy powinni zwracać się do lekarzy po porady dotyczące zdrowia. Informacje zawarte na tej stronie według mojej wiedzy są poprawne, lecz bez gwarancji ich ścisłości. Autor nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne skutki nieprawidłowego wykorzystania przedstawionych tu informacji.

Copyright © 2005-2021 Edmund Rostkowski